самагу́бны, -ая, -ае.
1. гл. самагубства.
2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).
С. ўчынак.
Самагубнае рашэнне.
|| наз. самагу́бнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)