рэду́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэду́ктар рэду́ктары
Р. рэду́ктара рэду́ктараў
Д. рэду́ктару рэду́ктарам
В. рэду́ктар рэду́ктары
Т. рэду́ктарам рэду́ктарамі
М. рэду́ктары рэду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэду́ктар м., спец., в разн. знач. реду́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэду́ктар, ‑а, м.

1. Механізм, які служыць для перадачы вярчэння ад аднаго вала да другога (зубчастая, чарвячная перадача).

2. Прыбор, які служыць для зніжэння ціску вадкасці, газу ў сістэме рухавікоў.

[Ад лац. reductor — адводчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́р-рэду́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мато́р-рэду́ктар мато́р-рэду́ктары
Р. мато́р-рэду́ктара мато́р-рэду́ктараў
Д. мато́р-рэду́ктару мато́р-рэду́ктарам
В. мато́р-рэду́ктар мато́р-рэду́ктары
Т. мато́р-рэду́ктарам мато́р-рэду́ктарамі
М. мато́р-рэду́ктары мато́р-рэду́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

реду́ктор спец., в разн. знач. рэду́ктар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)