Verbum

размалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Разм. Разбіць. [Дзед:] — Ты як самы сапраўдны хуліган. Акно размалаціў!.. Рылько.

куха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай. Нядаўна, як хварэла маці, дзед сам кухарыў. Рылько.

ку́льба, ‑ы, ж.

Разм. Палка з загнутым верхнім канцом для апоры пры хадзьбе. Абапёршыся на кульбу, дзед уважліва разглядаў дзяцей. Рылько.

лы́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Хадзіць без справы, гультаяваць, бяздзейнічаць. Лындае гультай, сланяецца па гаспадарцы, цяплейшага месца шукае. Рылько.

заслу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Слухаючы што‑н., захапіцца, забыць на ўсё. Дзед умее расказваць такія цікавыя казкі, што заслухаешся. Рылько.

адыхо́днік, ‑а, м.

Селянін, які часова ідзе з вёскі на пабочныя заработкі. [Антон:] — Людзей многа прыбавілася ў вёсцы, розныя адыходнікі дадому вярнуліся. Рылько.

драчо́нік, ‑а, м.

Тое, што і дранік. Назаўтра раніцай, яшчэ Сцепаніда не ўправілася напячы драчонікаў, як у дзедаву хату зайшоў старшыня калгаса. Рылько.

зазеляні́ць, ‑зеляню, ‑зяленіш, ‑зяленіць; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць або зафарбаваць чым‑н. зялёным. Галя .. разы са два паслізнулася і зазеляніла новую сукенку. Рылько.

плуга́р, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на ворыве з плугам. — Згадзіўся вясной плугаром быць, а тут — на табе: на другі дзень конь абмуляўся. Рылько.

сакату́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

1. Курыца. Аб’есца сакатуха ячменем, зверне [валлё] на бок, — цётка нясе чубатку да Стусіны. Рылько.

2. Разм. Жан. да сакатун.