назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ры́бнікаў | |
| Ры́бнікам | |
| Ры́бнікамі | |
| Ры́бніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ры́бнікаў | |
| Ры́бнікам | |
| Ры́бнікамі | |
| Ры́бніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ры́бнік
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ры́бнік | ||
| ры́бніка | ры́бнікаў | |
| ры́бніку | ры́бнікам | |
| ры́бнік | ||
| ры́бнікам | ры́бнікамі | |
| ры́бніку | ры́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ры́бнік, ‑а,
Спецыяліст па рыбалоўству; работнік рыбных промыслаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́бнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ры́бнік | ||
| ры́бніка | ры́бнікаў | |
| ры́бніку | ры́бнікам | |
| ры́бніка | ры́бнікаў | |
| ры́бнікам | ры́бнікамі | |
| ры́бніку | ры́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)