ры́бнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́бнік ры́бнікі
Р. ры́бніка ры́бнікаў
Д. ры́бніку ры́бнікам
В. ры́бніка ры́бнікаў
Т. ры́бнікам ры́бнікамі
М. ры́бніку ры́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)