ры́бнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ры́бнік | ры́бнікі | |
| ры́бніка | ры́бнікаў | |
| ры́бніку | ры́бнікам | |
| ры́бніка | ры́бнікаў | |
| ры́бнікам | ры́бнікамі | |
| ры́бніку | ры́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)