ружо́вы, -ая, -ае.

1. Светла-чырвоны.

Р. колер.

Ружовыя шчокі (румяныя). Ружовая кофта.

2. перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (разм.).

Ружовыя мары.

3. Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.

◊

Праз ружовыя акуляры глядзець на каго-што (неадабр.) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.

У ружовым святле бачыць каго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.

|| наз. ружо́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ружо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ружо́вы ружо́вая ружо́вае ружо́выя
Р. ружо́вага ружо́вай
ружо́вае		 ружо́вага ружо́вых
Д. ружо́ваму ружо́вай ружо́ваму ружо́вым
В. ружо́вы (неадуш.)
ружо́вага (адуш.)		 ружо́вую ружо́вае ружо́выя (неадуш.)
ружо́вых (адуш.)
Т. ружо́вым ружо́вай
ружо́ваю		 ружо́вым ружо́вымі
М. ружо́вым ружо́вай ружо́вым ружо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ружо́вы (о цвете, окраске) ро́зовый;

◊ глядзе́ць праз ~выя акуля́ры — смотре́ть сквозь ро́зовые очки́;

у ~вым святле́ — в ро́зовом све́те

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ружо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які атрымліваецца ад змешвання чырвонай фарбы з белай (пра колер); светла-чырвоны. На тумбачцы каля ложка хворага ў шкляным збанку стаялі прыгожыя свежыя кветкі — белыя і ружовыя астры, цёмна-карычневыя гваздзікі. Краўчанка. На рагу стала ляжаў нейчы капшук, ружовы з нейкімі вышытымі кветкамі. Лынькоў. Сонца схавалася, і толькі ружовая палоска на небасхіле нагадвала пра скончаны дзень. Кавалёў.

2. З румяным, здаровым колерам твару (пра чалавека). Ружовы, тугі, як мяч, хлапчук барабаніў ножкамі па начоўках — толькі пырскі ляцелі ва ўсе бакі. Васілевіч. Хто там можа давесці, што .. [дзяўчынка] ўжо ела, што пара было б падкурчыць пад пухлую, ружовую шчочку кулачок і спаць. Брыль.

3. перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы. І палкоўнік аддаўся самым ружовым марам аб недалёкім будучым. Лынькоў. З Петрусём усё ехала: радасць, шчасце, ружовыя надзеі. Нікановіч.

•••

Глядзець праз ружовыя акуляры на каго-што гл. глядзець.

У ружовым святле гл. святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ружо́вы ’светла-чырвоны’, ’з румяным, здаровым выразам твару’, ’нічым не азмрочаны, радасны, светлы’ (ТСБМ), ружо́ві ’ружовы’ (ТС). Ад ружа (гл.), параўн. бэзавы < бэз, ліловы < лілея.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́ла-ружо́вы бе́ло-ро́зовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

све́тла-ружо́вы све́тло-ро́зовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́рка-ружо́вы я́рко-ро́зовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́ста-ружо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́ста-ружо́вы гу́ста-ружо́вая гу́ста-ружо́вае гу́ста-ружо́выя
Р. гу́ста-ружо́вага гу́ста-ружо́вай
гу́ста-ружо́вае		 гу́ста-ружо́вага гу́ста-ружо́вых
Д. гу́ста-ружо́ваму гу́ста-ружо́вай гу́ста-ружо́ваму гу́ста-ружо́вым
В. гу́ста-ружо́вы (неадуш.)
гу́ста-ружо́вага (адуш.)		 гу́ста-ружо́вую гу́ста-ружо́вае гу́ста-ружо́выя (неадуш.)
гу́ста-ружо́вых (адуш.)
Т. гу́ста-ружо́вым гу́ста-ружо́вай
гу́ста-ружо́ваю		 гу́ста-ружо́вым гу́ста-ружо́вымі
М. гу́ста-ружо́вым гу́ста-ружо́вай гу́ста-ружо́вым гу́ста-ружо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаўтава́та-ружо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-ружо́вы жаўтава́та-ружо́вая жаўтава́та-ружо́вае жаўтава́та-ружо́выя
Р. жаўтава́та-ружо́вага жаўтава́та-ружо́вай
жаўтава́та-ружо́вае		 жаўтава́та-ружо́вага жаўтава́та-ружо́вых
Д. жаўтава́та-ружо́ваму жаўтава́та-ружо́вай жаўтава́та-ружо́ваму жаўтава́та-ружо́вым
В. жаўтава́та-ружо́вы (неадуш.)
жаўтава́та-ружо́вага (адуш.)		 жаўтава́та-ружо́вую жаўтава́та-ружо́вае жаўтава́та-ружо́выя (неадуш.)
жаўтава́та-ружо́вых (адуш.)
Т. жаўтава́та-ружо́вым жаўтава́та-ружо́вай
жаўтава́та-ружо́ваю		 жаўтава́та-ружо́вым жаўтава́та-ружо́вымі
М. жаўтава́та-ружо́вым жаўтава́та-ружо́вай жаўтава́та-ружо́вым жаўтава́та-ружо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)