ружо́вы

1. (пра колер) rósa inv; rósig, rósafarben;

2. гл. ружавы;

◊

ба́чыць усё ў ружо́вым святле́ álles in rósigem Licht sehen*; álles durch éine rósarote Brílle sehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rósa

n -s ружо́вы ко́лер; ружо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

carnation

[kɑ:rˈneɪʃən]

1.

n.

1) гвазьдзі́к -а́ m.

2) ружо́вы ко́лер

2.

adj.

ружо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

láchsfarben

a жаўтава́та-ружо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rósa

a inv ружо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rósarot

a ружо́вы, чырванава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rose

I [roʊz]

1.

n.

1) ру́жа f.

2) ружо́вы ко́лер

2.

adj.

ружо́вы

II [roʊz]

v. p.t. of rise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rose

[roze:]

a inv пяшчо́тна-ружо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rósenrot

a ружо́вы (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rósig

a

1) ружо́вы

2) румя́ны, све́жы

3) перан. ружо́вы, ра́дасны, све́тлы (пра надзею)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)