руды - Пошук - Асноўныя

руды́, -а́я, -о́е.

Рыжа-карычневы.

Рудая вавёрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	руды́	руда́я	рудо́е	руды́я
Р.	рудо́га	рудо́й рудо́е	рудо́га	руды́х
Д.	рудо́му	рудо́й	рудо́му	руды́м
В.	руды́ (неадуш.) рудо́га (адуш.)	руду́ю	рудо́е	руды́я (неадуш.) руды́х (адуш.)
Т.	руды́м	рудо́й рудо́ю	руды́м	руды́мі
М.	руды́м	рудо́й	руды́м	руды́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

руды́ ры́же-кори́чневый; (о масти животного) муру́гий;

○ ~да́я мыш — зоол. землеро́йка;

◊ загі́нуць як ~да́я мыш — пропа́сть ни за что

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руды́, ‑ая, ‑ое.

Рыжа-карычневы. І ўсё ў гэтым чалавеку было рудым — і яркая каўбойка і калматая чупрына, і густыя калючыя бровы. Лынькоў. Хлопцы ўбачылі, як вялікая рудая вавёрка ледзь справілася ўскочыць на тоўстую елку. Ваданосаў. Па берагах канала ляжалі высокія бясформенныя груды рудой балотнай зямлі. Краўчанка.

•••

Загінуў як рудая мыш гл. загінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Руды́ ’ружова-карычневы’ (ТСБМ), ’карычневы’ (докш., Янк. Мат.), рудава́ты ’трохі руды, не зусім руды’ (ТСБМ), рудова́ты ’карычневы, рыжаваты’ (ТС), руды́ ’рыжы’ (мазырск., З нар. сл.), руды́й ’нябелены’ (Сл. Брэс.), ’колер нябеленага палатна, загарэлага цела, светла-русы колер валасоў, поўсці’ (Клім.). Укр. руди́й ’руды’, рус. дыял. ру́дый ’крывава-чырвоны’, польск. rudy ’рыжы’, в.-луж. rudy ’буры’, чэш. rudý ’чырвоны, рыжы’, славен. rûd ’чырвоны, карычневы’, серб.-харв. ру̂д ’рыжаваты’, балг., макед. руд ’буры’. Прасл. *rudъ(jь) ’рыжы; чырвоны’ роднаснае да літ. raudónas ’чырвоны’, raũdas ’чырвоны, буланы’, rùdas ’буры’, лат. raũds ’чырвоны, рыжаваты, карычневы’, гоцк. rauþs ’чырвоны, рыжы’, ст.-в.-ням. rōt (сучаснае ням. rot), ст.-інд. rṓhitas ’чырвоны, рыжаваты’, лац. rūfus ’чырвоны’, ruber ’тс’, грэч. ἐρυθρός ’чырвоны’, якія выводзяць з і.-е. *roudh‑o‑s ’чырвоны’ (Фасмер, 3, 513; Глухак, 532).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агнёва-руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	агнёва-руды́	агнёва-руда́я	агнёва-рудо́е	агнёва-руды́я
Р.	агнёва-рудо́га	агнёва-рудо́й агнёва-рудо́е	агнёва-рудо́га	агнёва-руды́х
Д.	агнёва-рудо́му	агнёва-рудо́й	агнёва-рудо́му	агнёва-руды́м
В.	агнёва-руды́ (неадуш.) агнёва-рудо́га (адуш.)	агнёва-руду́ю	агнёва-рудо́е	агнёва-руды́я (неадуш.) агнёва-руды́х (адуш.)
Т.	агнёва-руды́м	агнёва-рудо́й агнёва-рудо́ю	агнёва-руды́м	агнёва-руды́мі
М.	агнёва-руды́м	агнёва-рудо́й	агнёва-руды́м	агнёва-руды́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цёмна-руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цёмна-руды́	цёмна-руда́я	цёмна-рудо́е	цёмна-руды́я
Р.	цёмна-рудо́га	цёмна-рудо́й цёмна-рудо́е	цёмна-рудо́га	цёмна-руды́х
Д.	цёмна-рудо́му	цёмна-рудо́й	цёмна-рудо́му	цёмна-руды́м
В.	цёмна-руды́ (неадуш.) цёмна-рудо́га (адуш.)	цёмна-руду́ю	цёмна-рудо́е	цёмна-руды́я (неадуш.) цёмна-руды́х (адуш.)
Т.	цёмна-руды́м	цёмна-рудо́й цёмна-рудо́ю	цёмна-руды́м	цёмна-руды́мі
М.	цёмна-руды́м	цёмна-рудо́й	цёмна-руды́м	цёмна-руды́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жаўтава́та-руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жаўтава́та-руды́	жаўтава́та-руда́я	жаўтава́та-рудо́е	жаўтава́та-руды́я
Р.	жаўтава́та-рудо́га	жаўтава́та-рудо́й жаўтава́та-рудо́е	жаўтава́та-рудо́га	жаўтава́та-руды́х
Д.	жаўтава́та-рудо́му	жаўтава́та-рудо́й	жаўтава́та-рудо́му	жаўтава́та-руды́м
В.	жаўтава́та-руды́ (неадуш.) жаўтава́та-рудо́га (адуш.)	жаўтава́та-руду́ю	жаўтава́та-рудо́е	жаўтава́та-руды́я (неадуш.) жаўтава́та-руды́х (адуш.)
Т.	жаўтава́та-руды́м	жаўтава́та-рудо́й жаўтава́та-рудо́ю	жаўтава́та-руды́м	жаўтава́та-руды́мі
М.	жаўтава́та-руды́м	жаўтава́та-рудо́й	жаўтава́та-руды́м	жаўтава́та-руды́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

залаці́ста-руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	залаці́ста-руды́	залаці́ста-руда́я	залаці́ста-рудо́е	залаці́ста-руды́я
Р.	залаці́ста-рудо́га	залаці́ста-рудо́й залаці́ста-рудо́е	залаці́ста-рудо́га	залаці́ста-руды́х
Д.	залаці́ста-рудо́му	залаці́ста-рудо́й	залаці́ста-рудо́му	залаці́ста-руды́м
В.	залаці́ста-руды́ (неадуш.) залаці́ста-рудо́га (адуш.)	залаці́ста-руду́ю	залаці́ста-рудо́е	залаці́ста-руды́я (неадуш.) залаці́ста-руды́х (адуш.)
Т.	залаці́ста-руды́м	залаці́ста-рудо́й залаці́ста-рудо́ю	залаці́ста-руды́м	залаці́ста-руды́мі
М.	залаці́ста-руды́м	залаці́ста-рудо́й	залаці́ста-руды́м	залаці́ста-руды́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́пельна-руды́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	по́пельна-руды́	по́пельна-руда́я	по́пельна-рудо́е	по́пельна-руды́я
Р.	по́пельна-рудо́га	по́пельна-рудо́й по́пельна-рудо́е	по́пельна-рудо́га	по́пельна-руды́х
Д.	по́пельна-рудо́му	по́пельна-рудо́й	по́пельна-рудо́му	по́пельна-руды́м
В.	по́пельна-руды́ (неадуш.) по́пельна-рудо́га (адуш.)	по́пельна-руду́ю	по́пельна-рудо́е	по́пельна-руды́я (неадуш.) по́пельна-руды́х (адуш.)
Т.	по́пельна-руды́м	по́пельна-рудо́й по́пельна-рудо́ю	по́пельна-руды́м	по́пельна-руды́мі
М.	по́пельна-руды́м	по́пельна-рудо́й	по́пельна-руды́м	по́пельна-руды́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum