рвану́ть сов., в разн. знач. ірвану́ць, (после гласных) рвану́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ірвану́ць сов., однокр.
1. рвану́ть; дёрнуть;
і. за валасы́ — рвану́ть (дёрнуть) за́ волосы;
2. в др. знач. рвану́ть;
конь ~ну́ў з ме́сца — ло́шадь рвану́ла с ме́ста;
~ну́ў снара́д — рвану́л снаря́д;
і. до́бры — кусо́к рвану́ть изря́дный куш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ду́нуць сов., прост. (стремительно двинуться с места) рвану́ть; хлы́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рвану́ць сов., однокр.
1. рвану́ть; дёрнуть;
р. за валасы́ — рвану́ть (дёрнуть) за́ волосы;
2. в др. знач. рвану́ть;
конь ~ну́ў з ме́сца — ло́шадь рвану́ла с ме́ста;
не́дзе ~ну́ў снара́д — где́-то рвану́л снаря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускубну́ць сов., разг.
1. дёрнуть, рвану́ть;
2. вы́дернуть, вы́щипнуть;
у. жме́ню се́на — вы́дернуть (вы́щипнуть) клок се́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дёрнуть сов.
1. тузану́ць, шмаргану́ць, таргану́ць; (потянуть) пацягну́ць; (рвануть) рвану́ць; скубану́ць; см. дёргать 1;
2. (выпить) фам. хапі́ць, кульну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
джгану́ць сов., однокр.
1. разг. (о насекомых) кусну́ть, укуси́ть, ужа́лить;
2. обл. (о крапиве) обже́чь; стрекну́ть;
3. перен., разг. пусти́ться бежа́ть, рвану́ть, дать стрекача́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)