рвану́ць сов., однокр.
1. рвану́ть; дёрнуть;
р. за валасы́ — рвану́ть (дёрнуть) за́ волосы;
2. в др. знач. рвану́ть;
конь ~ну́ў з ме́сца — ло́шадь рвану́ла с ме́ста;
не́дзе ~ну́ў снара́д — где́-то рвану́л снаря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)