расці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што. Націснуўшы, раздушыць, расплюшчыць.

Р. ягады.

2. што. Разняць, развесці, расшчаміць (сціснутае).

Р. зубы.

|| незак. расціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расціска́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расці́снуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расці́сну расці́снем
2-я ас. расці́снеш расці́снеце
3-я ас. расці́сне расці́снуць
Прошлы час
м. расці́снуў расці́снулі
ж. расці́снула
н. расці́снула
Загадны лад
2-я ас. расці́сні расці́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час расці́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расці́снуць сов.

1. раздави́ть;

2. разжа́ть;

р. кула́к — разжа́ть кула́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Націснуўшы ці сціснуўшы, зламаць, змяць, расплюшчыць, раздушыць. Расціснуць ягаду. □ Я расціснуў цыгарэту ў попельніцы і дастаў з палічкі над сталом пачак махоркі, купленай на выпадак. М. Стральцоў. «Хаця б іх [памідоры] не расціснуць, — з’яўляецца думка, і я ўсхопліваюся, каб паставіць мех пры сцяне. С. Александровіч. [Кастусь:] — Пане старшы, я вінаваты перад вамі. Дужаўся з Аляшкевічам і расціснуў ваш гадзіннік. С. Александровіч. // Прыціснуўшы чым‑н. цяжкім, пакалечыць, забіць. [Кюблер] спыніўся перад .. [дзяўчынкай] і падумаў, што калі з размаху адчыніць дзверы, то гэтую малую можна расціснуць на блін, бо дзверы даставалі да самай сцяны. Шамякін. / у безас. ужыв. — Адкрытыя дзверы былі, а Пецечка ручкаю за канцік узяўся. Вагон — то-орг. А яму — расціснула ручаньку... Савіцкі.

2. Перастаўшы сціскаць, раскрыць (пальцы, зубы, губы і пад.); разняць, расшчаміць. Расціснуць кулак. □ Апусціўшы вочы, .. [чалавек] з цяжкасцю расціснуў пальцы і кінуў доўбню ў агонь. Караткевіч.

3. Разм. груб. Выпіць (спіртныя напіткі). [Шыковіч:] — Доктар Яраш! У машыне ў мяне ёсць бутэлька каньяку... Давай расціснем. Шамякін. — Ну, выпілі мы. Зяць прыехаў. Дык чаму ж з радасці бутэльку не расціснуць? Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Расціснуць усё, многае (гл. расціснуць у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расти́снуть сов. (разжать) расці́снуць, разня́ць, растулі́ць;

расти́снуть зу́бы расці́снуць (разня́ць, растулі́ць) зу́бы;

расти́снуть тиски́ расці́снуць (разня́ць, растулі́ць) ціскі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць.

Р. кулак.

|| незак. раскаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расціснуць усё, многае (гл. расціснуць у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расці́снуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад расціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)