расцвісці́, -цвіту́, -цвіце́ш, -цвіце́; -цвіцём, -цвіцяце́, -цвіту́ць; расцві́ў, -віла́, -ло́; -цвіці́; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыцца цветам, кветкамі; распусціцца.
Расцвілі вішні.
2. перан. Дасягнуць росквіту фізічных і духоўных сіл.
Дзяўчына расцвіла.
3. перан. Дасягнуць высокага развіцця, працвітання.
Талент пісьменніка расцвіў.
|| незак. расцвіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. расцвіта́нне, -я, н. і ро́сквіт, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расцвісці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расцвіту́ |
расцвіцё́м |
| 2-я ас. |
расцвіце́ш |
расцвіцяце́ |
| 3-я ас. |
расцвіце́ |
расцвіту́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расцві́ў |
расцвілі́ |
| ж. |
расцвіла́ |
| н. |
расцвіло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расцвіці́ |
расцвіці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
расцві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расцвісці́ сов., прям., перен. расцвести́;
ру́жы ~цвілі́ — ро́зы расцвели́;
дзяўчы́на ~цвіла́ — де́вушка расцвела́;
твар ~цві́ў усме́шкай — лицо́ расцвело́ в улы́бке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расцвісці́, ‑цвіту, ‑цвіцеш, ‑цвіце; ‑цвіцём, ‑цвіцяце, ‑цвітуць; пр. расцвіў, ‑ла, ‑ло; зак.
1. Пакрыцца цветам, кветкамі; распусціцца. Расцвіў перад акном духмяны белы бэз. Брыль. Краска свеціцца, нібыта Толькі расцвіла. Прыходзька. / у перан. ужыв. Панурая выспа ўраз ажыла. Раней халодная і насцярожаная, яна зазвінела цёплым дзявочым смехам, расцвіла задорнымі ўсмешкамі хлопцаў. Паслядовіч.
2. перан. Дасягнуць пары росквіту фізічных і духоўных сіл. Лабановіч бачыў мілую дзяўчынку-падлетка і ўспрымаў яе такою, як яна ёсць — маладзенькая, гатовая расцвісці ў поўнай сваёй красе. Колас. // Стаць радасным, ажыўленым. Жанкі аж расцвілі ад задавальнення. Васілевіч. Каля інтэрната .. [студэнты] спаткалі Ганчарова.. Умомант .. вочы [Маі] загарэліся, уся яна ажывілася, расцвіла. Карпюк.
3. перан. Дасягнуць высокага развіцця, працвітання. Талент расцвіў. □ Беларусь, мая радзіма, Як жа расцвіла ты За час гэты, за кароткі, Як выгнала катаў! Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расцвіта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да расцвісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́сквіт, -у, М -віце, м.
1. гл. расквітнець, расцвісці.
2. Найвышэйшая ступень развіцця чаго-н., уздым.
Р. эканомікі краіны.
У росквіце сіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парасцвіта́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.
Расцвісці — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.
Ружы парасцвіталі.
Твары дзяўчат парасцвіталі ўсмешкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расцвіта́ць несов., прям., перен. расцвета́ть; см. расцвісці́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парасцвіта́ць, ‑ае; зак.
Расцвісці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акве́ціцца, аквеціцца; зак.
Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)