растрапа́ны, -ая, -ае.

Які растрапаўся; раскалмачаны.

Растрапаныя валасы.

|| наз. растрапа́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растрапа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. растрапа́ны растрапа́ная растрапа́нае растрапа́ныя
Р. растрапа́нага растрапа́най
растрапа́нае		 растрапа́нага растрапа́ных
Д. растрапа́наму растрапа́най растрапа́наму растрапа́ным
В. растрапа́ны (неадуш.)
растрапа́нага (адуш.)		 растрапа́ную растрапа́нае растрапа́ныя (неадуш.)
растрапа́ных (адуш.)
Т. растрапа́ным растрапа́най
растрапа́наю		 растрапа́ным растрапа́нымі
М. растрапа́ным растрапа́най растрапа́ным растрапа́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растрапа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. растрапа́ны растрапа́ная растрапа́нае растрапа́ныя
Р. растрапа́нага растрапа́най
растрапа́нае		 растрапа́нага растрапа́ных
Д. растрапа́наму растрапа́най растрапа́наму растрапа́ным
В. растрапа́ны (неадуш.)
растрапа́нага (адуш.)		 растрапа́ную растрапа́нае растрапа́ныя (неадуш.)
растрапа́ных (адуш.)
Т. растрапа́ным растрапа́най
растрапа́наю		 растрапа́ным растрапа́нымі
М. растрапа́ным растрапа́най растрапа́ным растрапа́ных

Кароткая форма: растрапа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растрапа́ны растрёпанный; взлохма́ченный, взъеро́шенный; см. растрапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растрапа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад растрапаць.

2. у знач. прым. Які растрапаўся; раскалмачаны. [Алесь] прыціснуў .. [Ганну] да сябе, ілбом прытуліўшыся да яе растрапаных валасоў. Чорны. Цяжка, з намаганнем узмахвае варона сваімі растрапанымі крыламі. В. Вольскі. У пакой убегла Галя. У цыратавым фартушку, крыху растрапаная. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растрёпанный

1. растрапа́ны, пашарпа́ны, падра́ны;

2. (взлохмаченный, взъерошенный) растрапа́ны, раскудла́чаны;

◊

в растрёпанных чу́вствах прост., шутл. расхвалява́ны (растрыво́жаны, збянтэ́жаны).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растереблённый

1. раскудла́чаны, растрапа́ны;

2. развару́шаны; см. растереби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакудла́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакудлаціць, пакудлачыць.

2. у знач. прым. Растрапаны, узлахмачаны. Пакудлачаныя валасы рассыпаліся па падушцы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узлахма́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узлахмаціць.

2. у знач. прым. Растрапаны, непрычасаны. У густым бярэзніку .. ціха трашчаў агеньчык, каля якога сядзеў немалады ўжо, узлахмачаны чалавек. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Распатла́ны ’раскудлачаны, растрапаны’ (ТСБМ), ’шчыры, самаадданы’ (Сцяшк. Сл.), распэ́тланы ’кудлаты, непрычасаны’ (там жа). Гл. патла́ты. Развіццё значэння ’шчыры’ незразумелае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)