пакудла́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакудлаціць, пакудлачыць.
2. у знач. прым. Растрапаны, узлахмачаны. Пакудлачаныя валасы рассыпаліся па падушцы. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)