раствара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раствара́ецца |
раствара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
раствара́ўся |
раствара́ліся |
| ж. |
раствара́лася |
| н. |
раствара́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раствара́цца несов., возвр., страд., хим. растворя́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раствара́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да растварыцца.
2. Зал. да раствараць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раствары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́рыцца; зак.
Утварыць у злучэнні з вадкасцю аднародную сумесь.
|| незак. раствара́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раствара́льны, -ая, -ае.
Які здольны растварацца ў вадкасці.
|| наз. раствара́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раствара́льнасць, ‑і, ж.
Здольнасць рэчыва растварацца. Растваральнасць солей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водараствара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае ўласцівасць растварацца ў вадзе. Водарастваральная плёнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растварэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раствараць — растварыць і растварацца — растварыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́швальнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць вадкасцей растварацца адна ў другой, здольнасць утвараць аднародныя растворы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысацыява́ць
‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дысацыю́ю |
дысацыю́ем |
| 2-я ас. |
дысацыю́еш |
дысацыю́еце |
| 3-я ас. |
дысацыю́е |
дысацыю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дысацыява́ў |
дысацыява́лі |
| ж. |
дысацыява́ла |
| н. |
дысацыява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дысацыю́й |
дысацыю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дысацыю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)