раствара́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раствара́ецца раствара́юцца
Прошлы час
м. раствара́ўся раствара́ліся
ж. раствара́лася
н. раствара́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раствара́цца несов., возвр., страд., хим. растворя́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раствара́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да растварыцца.

2. Зал. да раствараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́цца sich áuflösen, zergéhen* vi (s); перан. sich verlíeren* (у чым-н. in D), sich vermíschen (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раствары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́рыцца; зак.

Утварыць у злучэнні з вадкасцю аднародную сумесь.

|| незак. раствара́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льны, -ая, -ае.

Які здольны растварацца ў вадкасці.

|| наз. раствара́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць рэчыва растварацца. Растваральнасць солей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водараствара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўласцівасць растварацца ў вадзе. Водарастваральная плёнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раствараць — растварыць і растварацца — растварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зме́швальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вадкасцей растварацца адна ў другой, здольнасць утвараць аднародныя растворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)