разрыва́цца гл. разарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разрыва́юся разрыва́емся
2-я ас. разрыва́ешся разрыва́ецеся
3-я ас. разрыва́ецца разрыва́юцца
Прошлы час
м. разрыва́ўся разрыва́ліся
ж. разрыва́лася
н. разрыва́лася
Загадны лад
2-я ас. разрыва́йся разрыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разрыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разрыва́цца I несов.

1. в разн. знач. разрыва́ться; см. разарва́цца;

2. страд. разрыва́ться; расте́рзываться; порыва́ться; см. разрыва́ць I;

◊ сэ́рца ~ва́ецца — душа́ (се́рдце) разрыва́ется;

р. на кава́лкі — разрыва́ться на ча́сти

разрыва́цца II несов., страд. разрыва́ться; см. разрыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыва́цца ​1, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разарвацца.

2. Зал. да разрываць ​1.

•••

Сэрца разрываецца гл. сэрца.

разрыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да разрываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раздзяліцца на часткі ад рэзкага руху або ад старасці; парвацца.

Вяроўка разарвалася.

Кашуля разарвалася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узарвацца знутры, распасціся на часткі.

Снарад разарваўся.

3. перан. Пра неабходнасць адразу выканаць многа спраў, паспець усюды (разм.).

Я на ўсё не разарвуся.

|| незак. разрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 2 і 3 знач.).

○

Душа (сэрца) разрываецца — пра пачуццё вострай жаласці, шкадавання.

Хоць разарвіся! — ужыв. пры ўказанні на незвычайна вялікую занятасць, неабходнасць быць адразу ў некалькіх месцах.

|| наз. разры́ў, -ры́ву, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., по́рацца; незак.

Разрывацца па шве.

Сукенка порацца.

|| зак. распаро́цца, -по́рацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздира́ться возвр., страд. раздзіра́цца, разрыва́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́пацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ецца; незак.

1. Даваць трэшчыны, ірвацца з трэскам, надзімаючыся разрывацца і знікаць.

Лёд лопаецца.

Шклянка лопаецца.

2. перан. Цярпець крах, поўную няўдачу (разм.).

Лопаюцца планы.

◊

Лопацца са смеху (разм.) — знемагаць ад смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрыва́ться​I несов.

1. (о материи, бумаге) раздзіра́цца;

2. в др. знач. разрыва́цца;

3. страд. раздзіра́цца; разрыва́цца; см. разрыва́ть​I;

◊

душа́ разрыва́ется душа́ разрыва́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расте́рзываться страд.

1. разрыва́цца;

2. шмата́цца, дра́цца, дзе́рціся;

3. му́чыцца; см. расте́рзывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)