разрыва́ться​I несов.

1. (о материи, бумаге) раздзіра́цца;

2. в др. знач. разрыва́цца;

3. страд. раздзіра́цца; разрыва́цца; см. разрыва́ть​I;

◊

душа́ разрыва́ется душа́ разрыва́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)