Verbum

krepíeren

vi (s)

1) груб. здыха́ць, загіна́цца

2) вайск. разрыва́цца, узрыва́цца

bérsten

vi (s) ло́пацца; трэ́скацца; разрыва́цца; разбура́цца

der Wágen war zum Bérsten voll — ваго́н быў набі́ты бітко́м

lósplatzen

аддз. vi (s)

1) разрыва́цца, ло́пацца

2) (mit D) разм. вы́паліць, сказа́ць што-н. (нечакана, раптоўна); пача́ць (смяяцца і г.д.)

plátzen

vi (s)

1) ло́пацца, трэ́скацца, разрыва́цца

vor Neid ~ — ло́пнуць ад за́йздрасці

2) разм. ху́тка, нечака́на з’яві́цца [увайсці́, уварва́цца, узляце́ць]

zu j-m ins Haus ~ — нечака́на прыйсці́ да каго́-н. дадо́му

réißen*

1. vt

1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;

in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;

j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.

2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;

éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;

es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;

j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.

3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;

die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду

2. vi (an D) ту́заць (за што-н.)

2) рва́цца, разрыва́цца;

der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;

mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула

3. ~, sich

(um A) бі́цца, змага́цца;

sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т