раздава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздаю́ся раздаё́мся
2-я ас. раздае́шся раздаяце́ся
3-я ас. раздае́цца раздаю́цца
Прошлы час
м. раздава́ўся раздава́ліся
ж. раздава́лася
н. раздава́лася
Загадны лад
2-я ас. раздава́йся раздава́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздаючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздава́цца I несов., страд. раздава́ться; см. раздава́ць I

раздава́цца II несов.

1. раздава́ться, расширя́ться; см. разда́цца;

2. страд. раздава́ться; см. раздава́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздава́цца ​1, ‑даецца; заг. раздавайся.

Незак. да раздацца ​1.

раздава́цца ​2, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; заг. раздавайся; незак.

1. Незак. да раздацца ​2.

2. Зал. да раздаваць ​2.

раздава́цца ​3, ‑даецца; незак.

Зал. да раздаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разда́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -да́сца, -даду́цца; разда́ўся, -дала́ся, -ло́ся; -да́йся; зак.

Пра гукі: прагучаць, пачуцца.

|| незак. раздава́цца, -дае́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разда́цца², -да́мся, -дасі́ся, -да́сца; -дадзі́мся, -дасце́ся, -даду́цца; -да́ўся, -дала́ся, -дало́ся; -да́йся; зак.

1. Стаць большым, шырэйшым.

Р. ў плячах.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расступіцца, рассунуцца ў бакі.

Натоўп раздаўся ў бакі.

3. Раскалоцца, распароцца па шве.

Мех раздаўся.

|| незак. раздава́цца, -даю́ся, -дае́шся, -дае́цца; -даёмся, -даяце́ся, -даю́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздава́ться​II несов.

1. (расступаться) расступа́цца;

2. (растягиваться) разг. раздава́цца, расця́гвацца;

3. (толстеть) разг. раздава́цца, таўсце́ць;

4. страд. раздава́цца, разбіва́цца, расця́гвацца; расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздава́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздава́ться​I несов., страд. раздава́цца; см. раздава́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлуна́ць

‘скончыць лунаць - лятаць, рухацца ў паверхні; распаўсюджвацца, раздавацца; знаходзіцца ў стане ўзвышаных пачуццяў і інш.’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлуна́ю адлуна́ем
2-я ас. адлуна́еш адлуна́еце
3-я ас. адлуна́е адлуна́юць
Прошлы час
м. адлуна́ў адлуна́лі
ж. адлуна́ла
н. адлуна́ла
Загадны лад
2-я ас. адлуна́й адлуна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адлуна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Луна́ць 1 ’плаўна лётаць, рухацца ў паветры’, ’развявацца ў паветры’, ’плысці, раздавацца (пра песні, музыку)’, ’быць у стане далёкіх ад рэчаіснасці пачуццяў’ (ТСБМ). Укр. луна́ти ’адгукацца, раздавацца’, рус. чалябінск. луну́ть ’кінуць’. Да луна́ 1 ’рэха’, ’водбліск’.

Луна́ць 2 ’павольна хадзіць’ (валож., Жд. 1). Да лунь 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расточа́ться страд.

1. раскіда́цца, марнатра́віцца; ма́рна тра́ціцца;

2. дары́цца, раздава́цца, сы́пацца; см. расточа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)