разгавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак. (разм.).
1. Пачаць гаварыць, стаць гаваркім.
Мужчыны больш маўчалі, нарэшце разгаварыліся.
2. Пачаць шчырую гаворку з кім-н.
Дзяўчаты разгаварыліся ў дарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгавары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгавару́ся |
разгаво́рымся |
| 2-я ас. |
разгаво́рышся |
разгаво́рыцеся |
| 3-я ас. |
разгаво́рыцца |
разгаво́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разгавары́ўся |
разгавары́ліся |
| ж. |
разгавары́лася |
| н. |
разгавары́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разгавары́ся |
разгавары́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разгавары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгавары́цца сов. разговори́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак., з кім і без дап.
Разм. Пачаць шчырую гаворку з кім.‑н. — Эх, і лесу ж у вас многа! — сказаў настаўнік, каб разгаварыцца з палешуком і пазнаёміцца з ім бліжэй. Колас. Разгаварыліся тады землякі пра родны горад, і выявілася, што абодва з Горкай вуліцы. Пальчэўскі. // Пачаць многа гаварыць, стаць гаваркім. — Іменна, галубок, драч. Мы яго дзеркачом завём, — разгаварыўся дзед Мікалай. — Кажуць, птушка тая пехатой шыбуе з самай Афрыкі. Ідзе і ідзе сабе і анігадкі. Даніленка. Сяргей быў не вялікі мастак расказваць. Асабліва яму цяжкавата было пачынаць, разгаварыцца. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разговори́ться сов. разгавары́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгу́тарыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).
Завесці гутарку; разгаварыцца.
Р. па дарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгамані́цца, -маню́ся, -мо́нішся, -мо́ніцца; зак. (разм.).
Тое, што і разгаварыцца.
Разгаманіліся сябры.
|| незак. разгамо́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разоткрове́нничаться сов., разг. разгавары́цца адкры́та (шчы́ра).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раздыхтава́цца ’разгаварыцца’ (Сл. ПЗБ). Няясна. Магчама, утворана ад дыхце́ць ’цяжка дыхаць’ ці ад дыктава́ць (з польск. dyktować), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разгу́тарыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Разм. Завесці гутарку; разгаварыцца. [Сёмка:] — Ехаў да гасподы і напаткаў Мікалаішку Зосю; узяў падвезці, і як разгутарыліся, дык і [не заўважылі], ці ідзе конь, ці стаіць. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)