разва́лина ж.

1. прям., перен., чаще мн. руі́ны, род. руі́н; разва́ліна, -ны ж.;

разва́лины до́ма руі́ны до́ма;

не парохо́д, а разва́лина не парахо́д, а разва́ліна;

2. (о дряхлом человеке) разг. разва́ліна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́ліна ж., в разн. знач. разва́лина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развалю́ха прост., прям., перен., см. разва́лина.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руі́на ж.

1. чаще мн. разва́лины, руи́ны;

~ны старо́га за́мка — разва́лины (руи́ны) ста́рого за́мка;

2. только ед., перен., разг. (о немощном, старом человеке) разва́лина, руи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)