руі́на ж.
1. чаще мн. разва́лины, руи́ны;
~ны старо́га за́мка — разва́лины (руи́ны) ста́рого за́мка;
2. только ед., перен., разг. (о немощном, старом человеке) разва́лина, руи́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)