разбу́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбу́джаны |
разбу́джаная |
разбу́джанае |
разбу́джаныя |
| Р. |
разбу́джанага |
разбу́джанай разбу́джанае |
разбу́джанага |
разбу́джаных |
| Д. |
разбу́джанаму |
разбу́джанай |
разбу́джанаму |
разбу́джаным |
| В. |
разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.) |
разбу́джаную |
разбу́джанае |
разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.) |
| Т. |
разбу́джаным |
разбу́джанай разбу́джанаю |
разбу́джаным |
разбу́джанымі |
| М. |
разбу́джаным |
разбу́джанай |
разбу́джаным |
разбу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбу́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбу́джаны |
разбу́джаная |
разбу́джанае |
разбу́джаныя |
| Р. |
разбу́джанага |
разбу́джанай разбу́джанае |
разбу́джанага |
разбу́джаных |
| Д. |
разбу́джанаму |
разбу́джанай |
разбу́джанаму |
разбу́джаным |
| В. |
разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.) |
разбу́джаную |
разбу́джанае |
разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.) |
| Т. |
разбу́джаным |
разбу́джанай разбу́джанаю |
разбу́джаным |
разбу́джанымі |
| М. |
разбу́джаным |
разбу́джанай |
разбу́джаным |
разбу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбу́джаны |
разбу́джаная |
разбу́джанае |
разбу́джаныя |
| Р. |
разбу́джанага |
разбу́джанай разбу́джанае |
разбу́джанага |
разбу́джаных |
| Д. |
разбу́джанаму |
разбу́джанай |
разбу́джанаму |
разбу́джаным |
| В. |
разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.) |
разбу́джаную |
разбу́джанае |
разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.) |
| Т. |
разбу́джаным |
разбу́джанай разбу́джанаю |
разбу́джаным |
разбу́джанымі |
| М. |
разбу́джаным |
разбу́джанай |
разбу́джаным |
разбу́джаных |
Кароткая форма: разбу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбу́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбудзіць.
2. у знач. прым. Якога разбудзілі, прымусілі прачнуцца. На стрэлы дазорных з хат выскачылі разбуджаныя партызаны і чырвонаармейцы. Галавач. Разбуджаны балоты кулік два разы падаў тонкі палахлівы голас. Кулакоўскі.
3. перан.; у знач. прым. Які ажывіўся, стаў дзённым, актыўным. На чорных пажарышчах дзён мінулых Народ разбуджаны сабе сам ладзіць гаспадарку. Купала. Мы закружыліся Птушкай чырвонай Над Беларуссю Разбуджанай. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбу́женный
1. пабу́джаны, разбу́джаны;
2. перен. разбу́джаны, абу́джаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хляво́к, хляўка, м.
Памянш. да хлеў; маленькі хлеў. Недзе над галавой звінелі камары. А ў хляўку, разбуджаны тупатнёй, рохкаў парсючок. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гайда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е і го́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз. Гайдаць калыску. □ Лес разбуджаны голле гайдае. Гаўрусёў. Любоўна ветры па загонах Жытцо, ярынку чуць гайдалі. Колас. / у безас. ужыв. Параход злёгку гайдала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́днятый
1. (снизу) падня́ты;
2. в др. знач. узня́ты; падня́ты; паста́ўлены; узвы́шаны, павы́шаны; пабу́джаны; разбу́джаны; пача́ты, усча́ты, распача́ты; узагна́ны; успу́джаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палахлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які лёгка палохаецца, баязлівы. Нашто ўжо палахлівы чорны дрозд, а і той да вады хоць і.. азіраючыся, але падыдзе. Ігнаценка. Асабліва тонка ўспрымаюць.. [вушы пагранічніка] хаду парушальніка, заўсёды дакладна адрозніваючы яе ад бязгрэшнай хады палахлівай сарны. Брыль. // Які выражае нясмеласць, прасякнуты баязлівасцю. Разбуджаны балотны кулік два разы падаў тонкі палахлівы голас. Кулакоўскі. Кузьма ўпаў на зямлю і палахлівымі вачыма пазіраў на Грышку. Чарот.
2. перан. Разм. Мітуслівы, дрыготкі. Па хмарках слізгануўся палахлівы слуп пражэктара і знік, як падрэзаны. Лынькоў. У хаце па кутках заскакалі палахлівыя цені. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)