разбуджаны

разбу́джаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбу́джаны	разбу́джаная	разбу́джанае	разбу́джаныя
Р.	разбу́джанага	разбу́джанай разбу́джанае	разбу́джанага	разбу́джаных
Д.	разбу́джанаму	разбу́джанай	разбу́джанаму	разбу́джаным
В.	разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.)	разбу́джаную	разбу́джанае	разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.)
Т.	разбу́джаным	разбу́джанай разбу́джанаю	разбу́джаным	разбу́джанымі
М.	разбу́джаным	разбу́джанай	разбу́джаным	разбу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбу́джаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбу́джаны	разбу́джаная	разбу́джанае	разбу́джаныя
Р.	разбу́джанага	разбу́джанай разбу́джанае	разбу́джанага	разбу́джаных
Д.	разбу́джанаму	разбу́джанай	разбу́джанаму	разбу́джаным
В.	разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.)	разбу́джаную	разбу́джанае	разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.)
Т.	разбу́джаным	разбу́джанай разбу́джанаю	разбу́джаным	разбу́джанымі
М.	разбу́джаным	разбу́джанай	разбу́джаным	разбу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбу́джаны разбу́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разбу́джаны	разбу́джаная	разбу́джанае	разбу́джаныя
Р.	разбу́джанага	разбу́джанай разбу́джанае	разбу́джанага	разбу́джаных
Д.	разбу́джанаму	разбу́джанай	разбу́джанаму	разбу́джаным
В.	разбу́джаны (неадуш.) разбу́джанага (адуш.)	разбу́джаную	разбу́джанае	разбу́джаныя (неадуш.) разбу́джаных (адуш.)
Т.	разбу́джаным	разбу́джанай разбу́джанаю	разбу́джаным	разбу́джанымі
М.	разбу́джаным	разбу́джанай	разбу́джаным	разбу́джаных

Кароткая форма: разбу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбудзіць.

2. у знач. прым. Якога разбудзілі, прымусілі прачнуцца. На стрэлы дазорных з хат выскачылі разбуджаныя партызаны і чырвонаармейцы. Галавач. Разбуджаны балоты кулік два разы падаў тонкі палахлівы голас. Кулакоўскі.

3. перан.; у знач. прым. Які ажывіўся, стаў дзённым, актыўным. На чорных пажарышчах дзён мінулых Народ разбуджаны сабе сам ладзіць гаспадарку. Купала. Мы закружыліся Птушкай чырвонай Над Беларуссю Разбуджанай. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбу́женный

1. пабу́джаны, разбу́джаны;

2. перен. разбу́джаны, абу́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хляво́к, хляўка, м.

Памянш. да хлеў; маленькі хлеў. Недзе над галавой звінелі камары. А ў хляўку, разбуджаны тупатнёй, рохкаў парсючок. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбу́джаны

1. (разбуджаны) (áuf)gewéckt; wáchgerüttelt;

2. (у стане узбуджанасці) áufgeregt, errégt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гайда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е і го́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз. Гайдаць калыску. □ Лес разбуджаны голле гайдае. Гаўрусёў. Любоўна ветры па загонах Жытцо, ярынку чуць гайдалі. Колас. / у безас. ужыв. Параход злёгку гайдала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́днятый

1. (снизу) падня́ты;

2. в др. знач. узня́ты; падня́ты; паста́ўлены; узвы́шаны, павы́шаны; пабу́джаны; разбу́джаны; пача́ты, усча́ты, распача́ты; узагна́ны; успу́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum