разбо́ўтваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбо́ўтваю разбо́ўтваем
2-я ас. разбо́ўтваеш разбо́ўтваеце
3-я ас. разбо́ўтвае разбо́ўтваюць
Прошлы час
м. разбо́ўтваў разбо́ўтвалі
ж. разбо́ўтвала
н. разбо́ўтвала
Загадны лад
2-я ас. разбо́ўтвай разбо́ўтвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбо́ўтваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбо́ўтваць несов. разба́лтывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбоўтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Размяшаць, боўтаючы.

Р. фарбу.

2. Боўтаючы, разліць.

Р. малако.

|| незак. разбо́ўтваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́ўтвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разбоўтацца.

2. Зал. да разбоўтваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбо́ўтвацца несов., возвр., страд. разба́лтываться; см. разбо́ўтацца, разбо́ўтваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскуле́шваць

‘разбіваць, разбоўтваць, ускаламучваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскуле́шваю раскуле́шваем
2-я ас. раскуле́шваеш раскуле́шваеце
3-я ас. раскуле́швае раскуле́шваюць
Прошлы час
м. раскуле́шваў раскуле́швалі
ж. раскуле́швала
н. раскуле́швала
Загадны лад
2-я ас. раскуле́швай раскуле́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскуле́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заба́лтывать несов. (прибавлять размешивая) падме́шваць, разбо́ўтваць; (заправлять) падкало́чваць; (молоком) забе́льваць, падбе́льваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разба́лтывать​I несов.

1. (размешивать) разбо́ўтваць, разме́шваць;

2. (ослаблять, расшатывать) расхі́стваць; расхля́бваць; см. разболта́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лёпаць ’пляскаць у далоні, апладзіраваць’, ’шлёпаць’ (Сцяшк., ТС), ’рабіць гук далоняй або чым-небудзь плоскім’ (Нас.), ’з шумам біць, ляпаць’ (ТСБМ), лёпнуць ’стукнуць’ (гродз., Сл. паўн.-зах.), ’упасці’ (Ян.), лёпнуцца ’ўпасці задняй часткай цела’ (Нас.; карм., Мат. Гом.), лёпацца ’плёскацца, паласкацца’ (ТС). Укр. палт. льо́пати ’ляпаць, пэцкаць’, рус. арханг., цвяр., пск., разан. лёпнуть ’лёпнуць’, паўдн. ’разбоўтваць што-небудзь распырскваючы’, вяц. ’рабіць абы-як’. Гукаперайманне, утворанае ад выгуку лёп! ’удар далоняй па мякаці цела’, ’удар чым-небудзь ліпкім’ (Нас.), мсцісл. ’пра пэцканне, мазанне’ (Нар. лекс.). Аб утварэнні гл. Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 60. Сюды ж клец. лёпало, лёпанка ’балабон, пустазвон’ (Нар. лекс.), уздз. лёпалка ’прылада для знішчэння мух’ (Жд. 2), клец. лёпы ’пустая балбатня’ (Нар. лекс.), лёпаўка ’лінейка, раздвоеная з аднаго канца, якая ўжываецца ў гульні «ляшчоткі»’ (Нас.). Са значэннем ’пэцкаць’ звязана тураў. лёпа ’тоўстая, неахайная жанчына’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)