прышчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

1. гл. прышчапіць.

2. мн. -і, -пак. Заціскачка для прымацавання да вяроўкі бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышчэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прышчэ́пка прышчэ́пкі
Р. прышчэ́пкі прышчэ́пак
Д. прышчэ́пцы прышчэ́пкам
В. прышчэ́пку прышчэ́пкі
Т. прышчэ́пкай
прышчэ́пкаю		 прышчэ́пкамі
М. прышчэ́пцы прышчэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прышчэ́пка I ж.

1. сад. приви́вка, привива́ние ср.; окулиро́вка, копулиро́вка; прище́п м.;

2. мед. приви́вка;

1, 2 см. прышчапі́ць I 1, 2;

3. мед. (прививочный препарат) приви́вка ж.;

○ пастэ́раўскія ~кі — пасте́ровские приви́вки

прышчэ́пка II ж. (для белья) прище́пок м., прище́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прышчапіць ​1 (у 1, 2 знач.).

2. Прышчэпачны прэпарат.

3. Тое, што і прышчэп. Нарэшце Ваня зайшоў да гаспадара, у якога яшчэ зусім не было саду, а ў агародзе тырчала ўсяго толькі каля дзесятка прышчэпак. Кулакоўскі.

4. Заціскачка для прымацавання чаго‑н. На зямлі ў тазіку было яшчэ ладна бялізны, адкуль Таня брала яе.. А на шыі ў Тані вянком віселі прышчэпкі. Паўлаў. [Янушак] надзеў .. шаўковую кашулю і белы ў чорную палоску гальштук з прышчэпкай. Дайліда.

•••

Пастэраўскія прышчэпкі — прышчэпкі супраць шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчапі́ць, -чаплю́, -чо́піш, -чо́піць; -чо́плены; зак., што.

1. Зрабіць перасадку часткі жывой расліны (чаранка, вочка) на тканку другой расліны, каб перадаць пэўныя ўласцівасці.

2. каму. Увесці ў арганізм вакцыну для папярэджвання ці вылечвання якой-н. хваробы.

П. воспу.

3. перан., каму. Прымусіць засвоіць, зрабіць прывычным.

П. культурныя звычкі.

|| незак. прышчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прышчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прышчэ́пліванне, -я, н.

|| прым. прышчэ́пачны, -ая, -ае (паводле 1 і 2 знач.).

Прышчэпачныя кампаненты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воспапрышчэ́пліванне, -я, н.

Прышчэпка супрацьвоспеннай вакцыны.

|| прым. воспапрышчэ́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прище́пка прышчэ́пка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышчэ́пак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прышчэ́пак прышчэ́пкі
Р. прышчэ́пка прышчэ́пкаў
Д. прышчэ́пку прышчэ́пкам
В. прышчэ́пак прышчэ́пкі
Т. прышчэ́пкам прышчэ́пкамі
М. прышчэ́пку прышчэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

воспапрышчэ́пліванне, ‑я, н.

Прышчэпка супрацьвоспеннай вакцыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчэ́пкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прышчэпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)