прычарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што).

Прывабіць сваёй прыгажосцю або іншымі якасцямі.

|| незак. прычаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычару́ю прычару́ем
2-я ас. прычару́еш прычару́еце
3-я ас. прычару́е прычару́юць
Прошлы час
м. прычарава́ў прычарава́лі
ж. прычарава́ла
н. прычарава́ла
Загадны лад
2-я ас. прычару́й прычару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычарава́ць сов.

1. фольк. приворожи́ть, приколдова́ть;

2. приворожи́ть; очарова́ть, плени́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Прывабіць сваёй прыгажосцю або іншымі якасцямі. Рыма заўважыла маю цікавасць да партрэта і.. сказала: — Праўда, прыгожы хлопец. Малайчына Шайка, такога хлопца прычаравала. Сабаленка. Юткевіч пасябраваў з Маслоўскім неяк неспадзеўкі, а прычаравалі Юткевіча рэзкія і знішчальныя парадоксы Маслоўскага на адрас афіцэраў. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

любі́знік, -у, м.

Нагаворнае зелле, якое нібыта здольна прывабіць, прычараваць каханага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прычараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приколдова́ть сов., фольк. прываражы́ць; прычарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

причарова́ть сов., разг., уст. прычарава́ць, прыва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прышапта́ць

‘прычараваць каго-небудзь да каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прышапчу́ прышэ́пчам
2-я ас. прышэ́пчаш прышэ́пчаце
3-я ас. прышэ́пча прышэ́пчуць
Прошлы час
м. прышапта́ў прышапта́лі
ж. прышапта́ла
н. прышапта́ла
Загадны лад
2-я ас. прышапчы́ прышапчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прышапта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

приворожи́ть сов.

1. прываражы́ць, прычарава́ць;

2. перен. зачарава́ць, захапі́ць, прыва́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)