прышапта́ць
‘прычараваць каго-небудзь да каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прышапчу́ | прышэ́пчам | |
| прышэ́пчаш | прышэ́пчаце | |
| прышэ́пча | прышэ́пчуць | |
| Прошлы час | ||
| прышапта́ў | прышапта́лі | |
| прышапта́ла | ||
| прышапта́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прышапчы́ | прышапчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прышапта́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)