прытрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ы́маны; зак.

1. каго-што. Злёгку ўтрымаць, не даючы рухацца або ўпасці.

П. каня.

П. збан.

2. што. Тое, што і затрымаць (у 2 знач.).

Дажджы прытрымалі ўборку збожжавых.

3. перан., каго-што. Патрымаць да некаторага часу, прыберагчы; не пусціць у продаж.

П. сена к вясне.

П. тавар.

|| незак. прытры́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытрыма́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытрыма́ю прытрыма́ем
2-я ас. прытрыма́еш прытрыма́еце
3-я ас. прытрыма́е прытрыма́юць
Прошлы час
м. прытрыма́ў прытрыма́лі
ж. прытрыма́ла
н. прытрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. прытрыма́й прытрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прытрыма́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытрыма́ць сов.

1. (поддерживая, не дать упасть) придержа́ть;

2. (приостановить, замедлить движение) придержа́ть, попридержа́ть, приудержа́ть;

п. ко́ней — придержа́ть (попридержа́ть, приудержа́ть) лошаде́й;

3. (приостановить, отсрочить что-л.) задержа́ть;

абло́жныя дажджы́ ~ма́лі жніво́ — обложны́е дожди́ задержа́ли жа́тву;

4. (приберечь, не пустить в оборот) придержа́ть, попридержа́ть;

п. я́блыкі да вясны́ — придержа́ть (попридержа́ть) я́блоки к весне́;

◊ п. язы́к — придержа́ть язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Злёгку падтрымліваючы, не даць рухацца, упасці і пад. Леанід прытрымаў хворую руку, узлез на сена і пачаў вобмацкам выбіраць, дзе зручней прымасціцца. Пташнікаў. — Прытрымай [бервяно], я змянюся, — сказаў Рыгор і выняў кол, каб залажыць яго трошкі вышэй за наступны кавалак. Крапіва. // Затрымаць, прыпыніць (рух каго‑, чаго‑н.). Марцін прытрымаў каня, пакуль Насця.. садзілася на сена. Мележ. Параўняўшыся з агароджай школы, .. [жанчына] прытрымала крок, пайшла павальней. Колас. // Затрымаць на некаторы час, патрымаць некаторы час дзе‑н., для якой‑н. мэты. Нейкі незнаёмы вахцёр прытрымаў мой пропуск. Савіцкі. Білі не дробязь — не сподачкі .., а возьме каторы вялізную вазу.., падыме над галавой, прытрымае, смакуючы небяспеку, і гвазне. Брыль. // Затрымаць наступленне, выкананне чаго‑н. Дажджы прытрымалі сяўбу.

2. Патрымаць да некаторага часу; прыберагчы. Прытрымаць сена к вясне. Прытрымаць тавар.

•••

Прытрымаць язык — не выказацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

придержа́ть сов. прытрыма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попридержа́ть сов., разг. прытрыма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытры́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прытрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приудержа́ть сов., разг., прям., перен. прытрыма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытрымліваць — прытрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сутрыма́ць

‘стрымаць, прытрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сутрыма́ю сутрыма́ем
2-я ас. сутрыма́еш сутрыма́еце
3-я ас. сутрыма́е сутрыма́юць
Прошлы час
м. сутрыма́ў сутрыма́лі
ж. сутрыма́ла
н. сутрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. сутрыма́й сутрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сутрыма́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)