прытрыма́ць, прытры́мваць, прытры́мліваць
1. (zurück)hálten* vt, fésthalten* vt;
2. (захаваць):
прытрыма́ць гро́шы Geld zurückhalten* [zusámmenhalten*], kein Geld áusgeben*;
◊
прытрыма́ць язы́к разм. die Zúnge im Záum(e) hálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
zähmen
1.
vt
1) прыруча́ць
2) перан. утаймо́ўваць, уціхамі́рваць
séine Zúnge ~ — прытрыма́ць язы́к
séine Úngeduld ~ — стрыма́ць сваё нецярпе́нне
2.
(sich) стрыма́ць сябе́, уціхамі́рыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)