Verbum

анлайнавы слоўнік

прыпыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпыня́ць несов.

1. приостана́вливать, остана́вливать; см. прыпыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прыпыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыні́ць, -пыню́, -пы́ніш, -пы́ніць; -пы́нены; зак., каго-што.

Часова спыніць, затрымаць; сцішыць, зменшыць скорасць руху.

П. машыну.

П. каня.

П. гаворку.

|| незак. прыпыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыпыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приостана́вливать несов. прыпыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпыняць — прыпыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыпыніцца.

2. Зал. да прыпыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыне́нне ср. приостановле́ние, приостано́вка ж.; остано́вка ж.; см. прыпыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыня́цца несов., возвр., страд. приостана́вливаться, остана́вливаться; см. прыпыні́цца, прыпыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)