прыпыні́ць, прыпыня́ць (auf krze Zeit) unterbrchen* vt, nhalten* vt, ufhalten* vt; instellen vt; bstoppen vt;

прыпыні́ць працэ́с den Prozss stppen [nhalten*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stlllegen

аддз. vt спыня́ць, прыпыня́ць (будаўніцтва і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lähmen, lahm lgen

vt паралізава́ць, расслабля́ць, прыпыня́ць, спыня́ць (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suspenderen

vt

1) часо́ва вызваля́ць, звальня́ць (з пасады), адхіля́ць

2) спарт. дыскваліфікава́ць

3) прыпыня́ць, адкла́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stunt

I [stʌnt]

1.

v.t.

прыпыня́ць рост, разьвіцьцё

2.

n.

спыне́ньне ро́сту, разьвіцьця́

II [stʌnt]

n., informal

шту́ка f., трук, фо́кус -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suspend

[səˈspend]

v.

1) падве́шваць

The lamp was suspended from the ceiling — Ля́мпа была́ падве́шаная да сто́лі

2) спыня́ць, прыпыня́ць

to suspend work — прыпыні́ць пра́цу

3) прыпыня́ць часо́ва, адклада́ць

The court suspended judgment until next Monday — Суд адкла́ў прысу́д да насту́пнага панядзе́лка

4) часо́ва звальня́ць (з паса́ды); часо́ва выключа́ць

5) стры́мваць

to suspend payment — стрыма́ць спла́ту (даўго́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reprieve

[rɪˈpri:v]

1.

v.t.

1) прыпыня́ць выкана́ньне сьмяро́тнага пакара́ньня

2) дава́ць перады́шку або́ часо́вую палёгку ад кло́патаў

2.

n.

1) прыпыне́ньне пакара́ньня (асабл. сьмяро́тнага)

2) часо́вая палёгка (у ця́жкасьцях, кло́патах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suppress

[səˈpres]

v.t.

1) душы́ць (паўста́ньне, бунт)

2) стры́мваць (зяха́ньне, плач)

3) прытры́мваць, прыпыня́ць

to suppress a newspaper — прыпыні́ць газэ́ту

4) стры́мваць, спыня́ць

to suppress bleeding — спыні́ць крывацёк

5) зато́йваць

to suppress the truth — затаі́ць пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stall

I [stɔl]

1.

n.

1) ста́йня f., хлеў -ява́ m.

2) сто́йла n.

3) кіёск -а m.

4) Brit. ме́сцы ў пе́ршых радо́х партэ́ру (у тэа́тры)

5) адзі́н з па́льцаў пальча́ткі

2.

v.t.

1) ста́віць жывёліну ў сто́йла

2) затры́мваць, прыпыня́ць

3.

v.i.

1) стая́ць у хляве́, ста́йні або́ сто́йле

2) затры́мвацца, спыня́цца (пра аўтамашы́ну)

3) заграза́ць

4) тра́ціць ху́ткасьць (пра самалёт)

II [stɔl]

v.

адця́гваць, цягну́ць, ухіля́цца, мару́дзіць

You have been stalling long enough — Хо́піць табе́ мару́дзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)