прыня́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыня́ты прыня́тая прыня́тае прыня́тыя
Р. прыня́тага прыня́тай
прыня́тае
прыня́тага прыня́тых
Д. прыня́таму прыня́тай прыня́таму прыня́тым
В. прыня́ты (неадуш.)
прыня́тага (адуш.)
прыня́тую прыня́тае прыня́тыя (неадуш.)
прыня́тых (адуш.)
Т. прыня́тым прыня́тай
прыня́таю
прыня́тым прыня́тымі
М. прыня́тым прыня́тай прыня́тым прыня́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыня́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыня́ты прыня́тая прыня́тае прыня́тыя
Р. прыня́тага прыня́тай
прыня́тае
прыня́тага прыня́тых
Д. прыня́таму прыня́тай прыня́таму прыня́тым
В. прыня́ты (неадуш.)
прыня́тага (адуш.)
прыня́тую прыня́тае прыня́тыя (неадуш.)
прыня́тых (адуш.)
Т. прыня́тым прыня́тай
прыня́таю
прыня́тым прыня́тымі
М. прыня́тым прыня́тай прыня́тым прыня́тых

Кароткая форма: прыня́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыня́ты в разн. знач. при́нятый; у́бранный; см. прыня́ць;

як ~та — как при́нято; как во́дится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыня́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́сны, -ая, -ае.

Прыняты ўсімі, аднадушны.

Аднагалосная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агульнапрыня́ты, -ая, -ае.

Звычайны, прыняты ўсімі і які прымяняецца ўсімі.

А. парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

новаўвядзе́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Новае правіла, нанава прыняты парадак.

Важнае н.

Н. ў правапісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воспри́нятый успрыня́ты; уло́ўлены, схо́плены; прыня́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канані́чны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае канону.

2. Прызнаны царквой у якасці Свяшчэннага Пісання.

Кананічныя кнігі.

3. Прыняты за ўзор, цвёрда ўстаноўлены.

Кананічныя тэксты.

|| наз. канані́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)