прыня́ты

1. (узяты) ángenommen, áufgenommen;

прыня́ты да ўва́гі in Betrácht gezógen;

прыня́ты на слу́жбу in den Dienst áufgenommen; éingestellt;

прыня́ты пара́дак die éingeführte Órdnung;

2. (заведзены) üblich, gebräuchlich;

гэ́та прыня́та so ist es üblich, das ist Brauch;

тут прыня́та, у нас прыня́та hier ist es Sitte, hier ist es üblich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

usuéll

a прыня́ты, звыча́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obligát

a абавязко́вы; прыня́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

залі́чаны (куда-н.) ángestellt, éingestellt; áufgenommen (прыняты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gebr.

= gebräuchlich – звычайны, прыняты, ужывальны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пераблы́таны

1. verwírrt;

2. (памылкова прыняты за іншае) verwéchselt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

canonical

[kəˈnɑ:nɪkəl]

adj.

1) канані́чны

2) зацьве́рджаны, прыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lándläufig

a прыня́ты ў (гэ́тай) краі́не, звыча́йны, распаўсю́джаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schícklich

1.

a прыня́ты, прысто́йны, дарэ́чны

2.

adv да ме́сца, дарэ́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

statute

[ˈstætʃu:t]

n.

1) зако́н -у m. (прыня́ты парля́мэнтам)

2) дэкрэ́т -у m., ура́давая пастано́ва

3) стату́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)