прыла́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыла́джваю |
прыла́джваем |
| 2-я ас. |
прыла́джваеш |
прыла́джваеце |
| 3-я ас. |
прыла́джвае |
прыла́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыла́джваў |
прыла́джвалі |
| ж. |
прыла́джвала |
| н. |
прыла́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыла́джвай |
прыла́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыла́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыла́джваць несов.
1. прила́живать, приде́лывать; пристра́ивать;
2. (располагать что-л. по отношению к чему-л.) приставля́ть; (делать соответствующим по размерам) подгоня́ть, пригоня́ть;
1-3 см. прыла́дзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыла́дзіць, -а́джу, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.
1. што і да чаго. Прыстасаваць, прырабіць.
П. аглоблі да саней.
2. што. Зрабіць адпаведным па размерах, падагнаць.
П. раму да акна.
3. каго (што). Тое, што і прыстроіць¹ (у 2 знач.; разм.).
П. сына на завод.
|| незак. прыла́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыла́дка, -і, ДМ -дцы (да 1 і 2 знач.) і прыла́джванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прила́живать несов. прыла́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыладзіцца.
2. Зал. да прыладжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
присна́щивать несов.
1. мор. прысна́шчваць;
2. разг. (прилаживать) прыла́джваць; (пристраивать) прымо́шчваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прысадзі́ць ’пасадзіць дадаткова да ўжо пасаджанага’; ’зрабіць меншым па вышыні, ніжэйшым, мізарнейшым’; ’прыладжваць’ (Нас., Байк. і Некр., ТСБМ), прыса́джваць ’прыстаўляць’ (ТС). Да садзі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подгоня́ть несов.
1. падганя́ць;
2. (пригонять) падганя́ць, прыганя́ць, дапуска́ць; (прилаживать) прыла́джваць, прыстро́йваць; см. подогна́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыла́джванне ср.
1. прила́живание, приде́лывание; пристра́ивание;
2. приставле́ние;
3. подго́нка ж., приго́нка ж.;
1-3 см. прыла́джваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)