Verbum

анлайнавы слоўнік

прыкме́тнасць гл. прыметны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкме́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкме́тнасць ж., см. прыме́тнасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкме́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыкметнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́тны, -ая, -ае і прыкме́тны, -ая, ае.

1. Такі, што лёгка прымеціць.

П. шрам над брывом.

Ён прыметна (прыкметна) (прысл.) пахудзеў.

2. Які выдзяляецца сярод іншых.

Ён чалавек п.

3. Які з’яўляецца прыметай, адзнакай.

П. знак.

|| наз. прыме́тнасць, -і, ж. і прыкме́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

осяза́тельность адчува́льнасць, -ці ж.; прыме́тнасць, -ці ж., разг. прыкме́тнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осяза́емость адчува́льнасць, -ці ж.; прыме́тнасць, -ці ж., разг. прыкме́тнасць, -ці ж.; см. осяза́емый²;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ощути́тельность

1. адчува́льнасць, -ці ж.;

2. адчува́льнасць, -ці ж.; прыме́тнасць, -ці ж. прыкме́тнасць, -ці ж.; зна́чнасць, -ці ж.; см. ощути́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чувстви́тельность

1. чуллі́васць, -ці ж.; чу́ласць, -ці ж.; ура́злівасць, -ці ж.;

2. адчува́льнасць, -ці ж.; прыме́тнасць, -ці ж., разг. прыкме́тнасць, -ці ж.; зна́чнасць, -ці ж.;

3. сентымента́льнасць, -ці ж.; пяшчо́тнасць, -ці ж.; чуллі́васць, -ці ж.;

4. адчува́льнасць, -ці ж.; см. чувстви́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)