прыкладны́² гл. прыкла́д².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкладны́¹, -а́я, -о́е.

Які мае практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы.

Прыкладныя навукі.

Прыкладная электратэхніка.

Прыкладное мастацтва (мастацкі выраб якіх-н. прадметаў, рэчаў, начыння).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́кладны, -ая, -ае.

1. Выдатны, узорны, які служыць прыкладам.

Прыкладная гаспадыня.

2. Тое, што і прыблізны.

П. падлік чаго-н. Паехалі прыкладна (прысл.) у сем гадзін.

|| наз. пры́кладнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́кладны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пры́кладны пры́кладная пры́кладнае пры́кладныя
Р. пры́кладнага пры́кладнай
пры́кладнае		 пры́кладнага пры́кладных
Д. пры́кладнаму пры́кладнай пры́кладнаму пры́кладным
В. пры́кладны (неадуш.)
пры́кладнага (адуш.)		 пры́кладную пры́кладнае пры́кладныя (неадуш.)
пры́кладных (адуш.)
Т. пры́кладным пры́кладнай
пры́кладнаю		 пры́кладным пры́кладнымі
М. пры́кладным пры́кладнай пры́кладным пры́кладных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыкла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкла́дны прыкла́дная прыкла́днае прыкла́дныя
Р. прыкла́днага прыкла́днай
прыкла́днае		 прыкла́днага прыкла́дных
Д. прыкла́днаму прыкла́днай прыкла́днаму прыкла́дным
В. прыкла́дны (неадуш.)
прыкла́днага (адуш.)		 прыкла́дную прыкла́днае прыкла́дныя (неадуш.)
прыкла́дных (адуш.)
Т. прыкла́дным прыкла́днай
прыкла́днаю		 прыкла́дным прыкла́днымі
М. прыкла́дным прыкла́днай прыкла́дным прыкла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыкладны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыкладны́ прыкладна́я прыкладно́е прыкладны́я
Р. прыкладно́га прыкладно́й
прыкладно́е		 прыкладно́га прыкладны́х
Д. прыкладно́му прыкладно́й прыкладно́му прыкладны́м
В. прыкладны́ (неадуш.)
прыкладно́га (адуш.)		 прыкладну́ю прыкладно́е прыкладны́я (неадуш.)
прыкладны́х (адуш.)
Т. прыкладны́м прыкладно́й
прыкладно́ю		 прыкладны́м прыкладны́мі
М. прыкладны́м прыкладно́й прыкладны́м прыкладны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пры́кладны, ‑ая, ‑ае.

1. Прыблізны. Прыкладны тэрмін. □ «Заўтра вышлю дзве разведкі, дальнюю і бліжнюю», — вырашыў .. [Міхееў], прачарціўшы на карце прыкладны маршрут. Шамякін.

2. Выдатны, узорны. Прыкладныя паводзіны. □ Першага верасня Дзёмка пайшоў у школу і хутка стаў прыкладным вучнем. Сіняўскі. Ён [Мірон] жа змагаўся, Упарта свайго дамагаўся. Прыкладным, лепшым калгасам калгас яго зваўся. Куляшоў.

прыкла́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Звязны, складны (пра мову).

прыкладны́, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае чыста практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы. Прыкладныя навукі. Прыкладная электратэхніка. Прыкладное мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкладны́ в разн. знач. прикладно́й;

~ны́я тава́ры — прикладны́е това́ры;

~ны́я наву́кі — прикладны́е нау́ки;

○ ~но́е маста́цтва — прикладно́е иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкла́д¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Расшыраны канец ружэйнай ложы, які служыць для ўпору ў плячо пры стральбе.

Ударыць прыкладам.

|| прым. прыкла́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пры́кла́дны ’ўзорны, прыстойны, старанны, дбайны; ветлівы’ (Нас., ТСБМ, Марц.; смарг., Сл. ПЗБ), ’звязны, складны’ (ТСБМ). Да прыклада́ць, якое ў сваю чаргу узыходзіць да прасл. *prikladati (гл. прыкла́сці); балг. дыял. прѝкладен ’ласкавы, прыязны, ветлівы, згаворлівы’, серб.-харв. прѝкладан ’суадносны’, укр. прикладни́й ’зручны, які падыходзіць, прыдатны’, дыял. при́кладний ’дакладны’, рус. прикладно́й ’дзелавіты, практычны, кемлівы’. Сюды ж пры́кладка ’выдумка’ (Нас.), з далейшым семантычным развіццём пры́кладна ’складна, звязна’ (Жд.), прікла́дна ’тс’ (Бяльк., Юрч. СНС), прыкла́дна ’складна, красамоўна’ (Яруш., Шат.), прыкло́дна ’старанна, як след; дбайна’ (Марц.) з фанематычнай зменай націскнога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)