прыгажэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца прыгожым, прыгажэйшым.

Прыгажэе родны край.

|| зак. папрыгажэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгажэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгажэ́ю прыгажэ́ем
2-я ас. прыгажэ́еш прыгажэ́еце
3-я ас. прыгажэ́е прыгажэ́юць
Прошлы час
м. прыгажэ́ў прыгажэ́лі
ж. прыгажэ́ла
н. прыгажэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прыгажэ́й прыгажэ́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгажэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгажэ́ць несов. хороше́ть, де́латься краси́вее

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгажэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Станавіцца прыгожым, прыгажэйшым. Хачу, Каб раслі зноў і сосны і клёны І край прыгажэў мой штогод. Прыходзька. — І чаго ты такі сур’ёзны выгляд робіш, — жартавала з.. [Тані] Ніна .. Усміхніся лепш — зусім іншай станеш. Таня не вытрымлівала, усміхалася і сапраўды прыгажэла. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгажэць, харашэць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

папрыгажэ́ць гл. прыгажэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хороше́ть несов. прыгажэ́ць, харашэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыдчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Траціць прыгажосць, станавіцца брыдкім; проціл. прыгажэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пякне́ць

‘прыгажэць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пякне́ю пякне́ем
2-я ас. пякне́еш пякне́еце
3-я ас. пякне́е пякне́юць
Прошлы час
м. пякне́ў пякне́лі
ж. пякне́ла
н. пякне́ла
Загадны лад
2-я ас. пякне́й пякне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пякне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Расі́цца 1 ’памалу есці’, звычайна ў прош. ч. з адмоўем не: не расі́лася ’і расінкі ў рот не брата’ (Сцяц.), росі́цца ’браць у рот, перакусваць’ (ТС), rasíś ’пажаданне з’есці, дакрануцца вуснамі’ (Варл.). Да раса́ 1 (гл.) са зразумелым метафарычным пераносам.

*Расі́цца 2 (rʼesʼitysʼa) ’цвісці, квітнець (пра жыта)’ (палес., Выг., Смул.). Параўн. укр. ряси́ти ’быць пакрытым лістамі, пладамі’, серб.-харв. ре́сити се ’прыгажэць’, ресати ’цвісці, распускацца’, балг. ря́сам ’цвісці, пакрывацца пупышкамі’, реся́ 3 ас. адз. л. ’выпускаць вусікі, распушвацца, цвісці (пра расліны)’. Гл. з іншым вакалізмам расаваць, укр. роси́ты ’цвісці (пра жыта)’ і пад., усё да *ręsa (Смулкова, Białoruś, 229), гл. раса́ 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)