брыдчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Траціць прыгажосць, станавіцца брыдкім; проціл. прыгажэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)