прочь

1. нареч. (в сторону) прэч;

он бы́стро пошёл прочь от меня́ ён шпа́рка пайшо́ў прэч ад мяне́;

2. межд. прэч; (вон) вон; (долой) дало́ў;

прочь с доро́ги! прэч з даро́гі!;

прочь отсю́да! прэч (вон) адгэ́туль!, прэч (дало́ў) з маі́х вачэ́й!;

ру́ки прочь! ру́кі прэч!;

◊

не прочь в знач. сказ. не су́праць, не ад таго́, каб…;

он не прочь отдохну́ть ён не су́праць (не ад таго́, каб) адпачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэч

1. нареч. (в сторону) прочь;

ён шпа́рка пайшо́ў п. ад мяне́ — он бы́стро пошёл прочь от меня́;

2. межд. прочь, доло́й; вон;

п. з вачэ́й маі́х! — прочь (доло́й) с глаз мои́х!;

◊ ру́кі п.! — ру́ки прочь!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́местись (убраться прочь) прост. вы́месціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́месціся сов., прост., груб. (убраться прочь) вы́местись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымята́цца несов.

1. прост., груб. (убираться прочь) вымета́ться;

2. страд. вымета́ться; см. вымята́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к нареч.

1. на́бок;

2. набекре́нь;

3. в знач. межд. прочь, в сто́рону

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Проч 1 ’акрамя’ (Нас., ТС). З апроч (гл. апрача) з адпадзеннем галоснай пратэзы.

Проч 2 ’прэч’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка (там жа), з рус. прочь ’тс’, што неабавязкова, параўн. ст.-бел. прочъ: вышол прочъ (Карскі, 1, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вымета́ться несов.

1. (убираться прочь) прост. вымята́цца; см. вы́местись;

2. страд. вымята́цца; см. вымета́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вон​I

1. нареч. (прочь) вон;

2. в знач. межд. вон;

вон отсю́да! вон адгэ́туль!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вон нареч.

1. вон, прочь;

2. в знач. межд. вон;

◊ дух в. — дух вон;

(хоць) душа́ в. — (хоть) дух вон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)