приса́дка ж.
1. (действие) прыса́дка, -кі ж., прыса́джванне, -ння ср.; прышыва́нне, -ння ср.; см. приса́живать;
2. техн. (добавочные материалы) прыса́дка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыса́дка ж. приса́дка; см. прысадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыса́джванне ср. приса́дка ж.; см. прысадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прышыва́нне ср. пришива́ние, приши́вка ж.; примётка ж., прита́чка ж.; приса́дка ж.; см. прышыва́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прышы́ўка ж.
1. приши́вка, пришива́ние ср.; примётка; прита́чка; приса́дка; см. прышы́ць 1;
2. (пришитый кусок) приши́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыса́да 1 ’тронкі ў нажа, мяча і пад.; ложа ў стрэльбе; насадка (касы, сякеры і пад.)’ (Нас., Байк. і Некр., Яруш.), прыса́дка ’насадка (касы, сякеры і пад.)’ (Байк. і Некр.), пріса́да ’ложа стрэльбы’ (Бяльк.). Ад прысадзі́ць ’асадзіць, уставіць’ да садзі́ць (гл.); параўн. у іншых славянскіх мовах з блізкімі значэннямі: рус. дыял. приса́дка ’прымацоўванне, накладанне; асаджванне’, польск. przysada ’аздоба’ і г. д.
Прыса́да 2 ’выгода, прыволле’ (ТС), ст.-бел. присадъ ’сядзіба’, укр. приса́да ’тс’. Відаць, семантычнае развіццё прыса́да, прыса́ды ’дрэва ўздоўж дарогі, алея; насаджэнні’ (гл.), або ад прысадзі́ць ’пасадзіць каля чаго- ці каго-небудзь’ (Нас.), параўн.: его прысада хороша, удобства кругом (ТС), што дае падставы вывесці першаснае значэнне ’размяшчэнне, пасяленне’. Гл. аса́да.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аса́джванне I ср.
1. наса́дка ж., приса́дка ж.;
2. опра́вка ж.; обрамле́ние;
3. устано́вка ж.;
1-3 см. асадзі́ць I
аса́джванне II ср. оса́живание; см. аса́джваць II 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аса́дка ж.
1. наса́дка; приса́дка;
2. опра́вка, обрамле́ние ср.;
3. устано́вка;
1-3 см. асадзі́ць I;
4. уст. (письменная принадлежность) ру́чка;
5. в др. знач. оса́дка;
падму́рак даў ~ку — фунда́мент дал оса́дку;
распа́лены мета́л лёгка дае́ ~ку — тех. раскалённый мета́лл легко́ даёт оса́дку;
парахо́д з невялі́кай ~кай — парохо́д с небольшо́й оса́дкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)