приру́бка ж.

1. прыбудо́ўванне, -ння ср.;

2. прыру́бка, -кі ж., прыру́бліванне, -ння ср.; см. прируби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыру́бка ж., плотн., горн. приру́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыру́бліванне ср., плотн., горн. приру́бка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыру́б ’прыбудова да хаты’ (Мат. Маг.), прырубкі ’сцены паміж вокнамі’ (рагач., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. прируб ’прыбудова з бярвення, прырубленая да хаты, іншай пабудовы’, прирубка ’тс’, укр. прируб ’прыбудова’. Вытворныя ад прырубіць < рубіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)