працэду́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. працэду́рны працэду́рная працэду́рнае працэду́рныя
Р. працэду́рнага працэду́рнай
працэду́рнае		 працэду́рнага працэду́рных
Д. працэду́рнаму працэду́рнай працэду́рнаму працэду́рным
В. працэду́рны (неадуш.)
працэду́рнага (адуш.)		 працэду́рную працэду́рнае працэду́рныя (неадуш.)
працэду́рных (адуш.)
Т. працэду́рным працэду́рнай
працэду́рнаю		 працэду́рным працэду́рнымі
М. працэду́рным працэду́рнай працэду́рным працэду́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працэду́рны процеду́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працэду́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да працэдуры (у 1 знач.); звязаны з афіцыйнай працэдурай чаго‑н. Працэдурныя пытанні. Працэдурныя правілы. Працэдурная камісія.

2. Які мае адносіны да працэдуры (у 2 знач.); прызначаны для выканання працэдур. Працэдурны кабінет. Працэдурная сястра. // у знач. наз. працэду́рная, ‑ай, ж. Кабінет, у якім робяцца працэдуры (у 2 знач.). У той вечар яны доўга раіліся ў працэдурнай. Лысы, Сцяпан Андрэевіч, Раіса Сяргееўна, Вася Адзінец і яшчэ тры ці чатыры незнаёмыя мужчыны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэду́ра, -ы, мн. -ы, -ду́р, ж.

1. Афіцыйны парадак дзеянняў, выканання, абмеркавання чаго-н. (кніжн.).

П. падпісання дагавора.

2. звычайна мн. Асобны працэс лячэння (напр., ванна, кампрэс і пад.), загартоўвання, гігіены цела.

Хадзіць у паліклініку на працэдуры.

Водныя працэдуры.

|| прым. працэду́рны, -ая, -ае.

П. кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

процеду́рный працэду́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)