прастаты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прастаты́т
Р. прастаты́ту
Д. прастаты́ту
В. прастаты́т
Т. прастаты́там
М. прастаты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прастаты́т, -ту м., мед. простати́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастаты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Спец. Запаленне праста́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

простати́т мед. прастаты́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)