прасо́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прасо́чванне
Р. прасо́чвання
Д. прасо́чванню
В. прасо́чванне
Т. прасо́чваннем
М. прасо́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасо́чванне I ср., прям., перен. проса́чивание; проника́ние; см. прасо́чвацца I

прасо́чванне II ср. просле́живание; см. прасо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасо́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочвацца ​1 — прасачыцца.

прасо́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочваць — прасачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́чыцца; зак.

1. Пра вадкасць: паступова пранікнуць праз што-н.

У лодку прасачылася вада.

2. Непрыкметна і паступова прабрацца куды-н.

Разведчыкі прасачыліся ў тыл ворага.

3. перан. Пранікнуць, распаўсюдзіцца куды-н.

Прасачыліся слухі.

|| незак. прасо́чвацца, -аецца.

|| наз. прасо́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак.

1. каго (што). Наглядаючы, сочачы, выявіць, высветліць.

П. за парушальнікам граніцы.

2. што. Вывучыць ва ўсёй паслядоўнасці (кніжн.).

П. развіццё якой-н. з’явы.

3. за чым. Праверыць, сочачы за ходам справы (разм.).

П. за выкананнем задання.

|| незак. прасо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасо́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́смас, -у, м. (спец.).

Прасочванне растваральніка ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тампана́ж, -у, м. (спец.).

Запаўненне цэментам трэшчын, расколін у горных пародах, каб прадухіліць прасочванне вады з іх у буравыя свідравіны.

|| прым. тампана́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проса́чивание прям., перен. прасо́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́смас, ‑у, м.

Спец. Павольнае прасочванне растваральніка ў раствор праз тонкую перагародку, якая раздзяляе іх.

[Ад грэч. ōsmos — штуршок, ціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просле́живание

1. высо́чванне, -ння ср., прасо́чванне, -ння ср.;

2. прасо́чванне, -ння ср., назіра́нне, -ння ср.; см. просле́живать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)