осмас, ‑у, м.
Спец. Павольнае прасочванне растваральніка ў раствор праз тонкую перагародку, якая раздзяляе іх.
[Ад грэч. ōsmos — штуршок, ціск.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)