праро́слы, -ая, -ае.

Які прарос, пусціў расток.

Прарослае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праро́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́слы праро́слая праро́слае праро́слыя
Р. праро́слага праро́слай
праро́слае		 праро́слага праро́слых
Д. праро́сламу праро́слай праро́сламу праро́слым
В. праро́слы (неадуш.)
праро́слага (адуш.)		 праро́слую праро́слае праро́слыя (неадуш.)
праро́слых (адуш.)
Т. праро́слым праро́слай
праро́слаю		 праро́слым праро́слымі
М. праро́слым праро́слай праро́слым праро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праро́слы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́слы праро́слая праро́слае праро́слыя
Р. праро́слага праро́слай
праро́слае		 праро́слага праро́слых
Д. праро́сламу праро́слай праро́сламу праро́слым
В. праро́слы (неадуш.)
праро́слага (адуш.)		 праро́слую праро́слае праро́слыя (неадуш.)
праро́слых (адуш.)
Т. праро́слым праро́слай
праро́слаю		 праро́слым праро́слымі
М. праро́слым праро́слай праро́слым праро́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праро́слы проро́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які прарос, пусціў праростак, расток. Прарослае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проро́сший прил. праро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзярні́сты, ‑ая, ‑ае.

Густа прарослы карэннем травяністых раслін; задзірванелы. Дзярністая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́слы ’чалавек высокага росту’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’які хутка расце’ (Шат.), ’які прарастае (аб зярнятах)’, ’пахрошчаны’ (Янк. 3., Юрч. Вытв., Нас.; свісл., Сл. рэг. лекс.), ’прарослы ў снапах’ (Шат.), ’мажны’ (Байк. і Некр.). Укр. валын. ро́слий, міргар. ро́славий ’рослы’; рус. арханг., перм. ро́слый ’прарослы’, ’парослы лесам’, ’дарослы’, варон. ро́сливый ’прарослы’, валаг. росля́к ’рослы чалавек’. Усходнеславянскае — былы дзеепрыметнік на ‑l‑ ад прасл. *orsti > расці́ (гл.) — *ors‑l‑ъ(jь). Сюды ж росласць ’мажнасць’ (Байк. і Некр.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́слены ’прарослы’ (Нас.) — дзеепрыметнік з суф. *‑ěn‑ ад дзеяслова раслі́ць ’дапускаць збожжа да прарошчвання (у калоссях), зерне — на солад’ (там жа), які з назоўніка рослік, росля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Назу́блены ’прарослы’ (ТС), назубленае насенне ’насенне, якое толькі пачынае прарастаць’ (Жд. 1, Мат. Гом.), назубіцца ’прарасці’ (Мат. Гом.), назубіць ’нарабіць вострых зубоў на лазе’ (Яўс., Яруш., Сл. ПЗБ). Усё да зуб, параўн. літ. žémbėti ’прарастаць, пускаць расткі’, літаральна ’зубіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)