назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праніка́ння | |
| праніка́нню | |
| праніка́ннем | |
| праніка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праніка́ння | |
| праніка́нню | |
| праніка́ннем | |
| праніка́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проника́ние
1.
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проникнове́ние
1. (действие) пранікне́нне, -ння
2. (проникновенность) прані́клівасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пера- — прыстаўка дзеясловаў і іх вытворных з шырокай семантыкай (накіраванасць, паўтарэнне, паслядоўнасць, дасягненне выніку дзеяння і пад.): пераслаць, перабіць, перакласці, перачакаць і г. д. (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)