пранудзі́ць
‘прасумаваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прануджу́ |
прану́дзім |
| 2-я ас. |
прану́дзіш |
прану́дзіце |
| 3-я ас. |
прану́дзіць |
прану́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
пранудзі́ў |
пранудзі́лі |
| ж. |
пранудзі́ла |
| н. |
пранудзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пранудзі́ўшы |
Іншыя варыянты:
прану́дзіць.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прану́дзіць
‘прасумаваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прану́джу |
прану́дзім |
| 2-я ас. |
прану́дзіш |
прану́дзіце |
| 3-я ас. |
прану́дзіць |
прану́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прану́дзіў |
прану́дзілі |
| ж. |
прану́дзіла |
| н. |
прану́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прану́дзь |
прану́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прану́дзіўшы |
Іншыя варыянты:
пранудзі́ць.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)